Apichatpong Weerasethakul, który zostanie uhonorowany podczas tegorocznego festiwalu RIFF za swoją wyjątkową wizję artystyczną, jest jednym z najbardziej oryginalnych i radykalnych twórców filmowych naszych czasów.
Urodził się w Bangkoku w 1970 roku i wychowywał się w północno-wschodniej Tajlandii. Na początku studiował architekturę, a następnie film w Chicago, gdzie wypracował swój charakterystyczny styl. Skupia się na pamięci, emocjach i duchowej eksploracji, a nie na konwencjonalnej, linearnej narracji. Jego twórczość przepełniona jest onirycznym realizmem magicznym, a jego filmy znane są z medytacyjnego tempa i płynnych, sennych przejść między rzeczywistością a światem wewnętrznym. Skrajne żądze (2002) oraz Choroba tropikalna (2004) szybko zwróciły na reżysera oczy całego świata, ale to właśnie film Wujek Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia (2010) zdobył Złotą Palmę na festiwalu w Cannes i przyniósł twórcy światowe uznanie.
Chociaż Apichatpong – pieszczotliwie nazywany Joe przez wielbicieli – na pierwszy rzut oka może wydawać się apolityczny, jego filmy często odzwierciedlają ukryte napięcia: cenzurę, ograniczenia społeczne i stłumioną historię Tajlandii. Zamiast formułować jawne stwierdzenia, przekazuje swoje przesłanie poprzez nastrój i atmosferę – jego kino często przypomina nieuchwytne sny, na wpół zapomniane po przebudzeniu.
Film Memoria (2021) Tilda Swinton wędruje po Bogocie dręczona dźwiękiem, który słyszy tylko ona. Film przedstawia widzowi dziwaczny sen o pamięci i czasie, na wpół zapamiętany, na wpół uzupełniony przez umysł śniącego. Oto powoli lejąca się tajemnica od prawdziwego mistrza.
Film rozpocznie się o godzinie 17:00, a po seansie zaplanowana jest 20-minutowa przerwa przed warsztatami o 19:40.